KEES 4 ARTS
KEES4ARTS
boer
De eerste promovendus voor wie ik een voorplaat op basis van een computercompositie maakte was Christianne Lok. Zij zou promoveren op micropartikels, heel kleine bolletjes van celwanden, die in het bloed circuleren en misschien een rol spelen bij zwangerschapsvergiftiging. Nadat ik gevraagd was een voorplaat te maken, was ik met Mieke en Eva in Australië bij een meertje. Toen ik het heel fijne spierwitte zand zag, heb ik gevraagd of Mieke dat door haar hand wilde laten lopen als in een zandloper. De rest was een beetje photoshoppen.
Voor Babette trok ik de ooievaar uit de kast (toen nog geleend van iemand uit het AMC, maar die van de website www.etenvoorjekind.nl zijn van mijzelf). Het nest werd op de voorplaat samengesteld uit de microscopische beelden van de vaatjes uit de prille moederkoek.
Caroline Bax wilde graag haar boot, waarmee ze een jaar op wereldreis was geweest, op de voorplaat. Niemand anders dan zijzelf zal zien dat linksboven de leverrand is afgebeeld met verklevingen, die het gevolg zijn van een Chlamydia-infectie.
Toen Karlijn promoveerde was ze al lang bevallen, maar toen ze mij vroeg of ik de voorplaat van haar proefschrift wilde maken was ze nog volop zwanger. Voor alle zekerheid maakte ik een paar foto’s. Op de achterkant heb ik haar contouren met haar gezicht gebruikt, maar op de voorkant ben ik vooral doorgegaan op de spiraal-arteriën, die zo’n belangrijke rol spelen bij de hoge bloeddruk in de zwangerschap. Ik vind het mijn mooiste ontwerp, zowel vor als achter. Bedankt Karlijn. (Je ziet rechtsonder ook nog het logo van de vrouwenkliniek, dat ik lang tevoren een keer had ontworpen)
Om nu te zeggen, dat de ontwerpen voor de twee eerste boeken uit wat een lange serie had moeten worden, hoogstandjes zijn. Nou nee, maar voor de compleetheid zitten ze erbij. De foto van Kloosterman is overigens gemaakt door Paul Huf en die is natuurlijk wel goed.
Beduidend meer tevreden ben ik over de cover van het liber amicorum ter bgelegenheid van het vertrek van Otto Bleker van de vrouwenkliniek. Eigenlijk is het een uitsnede van een van mijn eerste schilderijen, waarbij ik gebruik maakte van de oude technieken Zie elders)
Met veel plezier kijk ik nog steeds naar de voorplaat van mijn eerste zelf geschreven boek, een science faction thriller. Helaas ben ik een van de weinigen, die deze voorplaat kan bekijken, want de verkoop (via bol.com) laat te wensen over. Mijn neef Martin schreef ongevraagd een vleiende recensie, die hieronder in kleine lettertjes is afgedrukt.
Beste Oom Kees, Ik heb jouw roman recent besteld, met veel plezier gelezen en wou zeggen dat ik het mooi geschreven vond. De tempo was rap, met veel actie en vergelijkbaar met Leon de Winter of het betere werk van John Grisham. De bergscènes deden mij denken aan Nooit meer slapen en als een amateur vogelaar met een groeiende 'life list' vond ik de eerste scènes in Lesbos ook interessant en herkenbaar. (Ben jij daar zelf ook geweest om te vogelen?) Omdat ik jou goed ken zag ik natuurlijk ook veel Kees voorkomen in het boek, en niet alleen de meerdere scènes met verloskunde of obstetrie thema’s, maar ook de trucjes met de nieuwste gadgets en de allusies naar Amsterdam en Muiderberg. De wetenschap kwam ook mooi naar voren met ideeën van Frans de Waal, Dick Swaab en natuurlijk de Nobelprijs zelf. Ik vind zelf dat Nederlanders altijd maar over een onderwerp schrijven - het beleven van een bekend genot - en dat kwam hier ook vaak naar voren. Call me old fashioned, maar jij bent immers van de ‘flower power’ generatie! De literaire techniek om gezamenlijk herinneringen te beleven vond ik origineel en mooi gedaan. Kortom, ik heb er van genoten. Ik hoop dat je er meer schrijft! In 2017 promoveerden Elvira den Breejen en Frieda Koopman
voorplaten van proefschriften en boeken vervolg
contact: info@kees4arts.nl
digital thesis and book covers