KEES 4 ARTS
KEES4ARTS
boer
De eerste promovendus voor wie ik een voorplaat op basis van een
computercompositie maakte was Christianne Lok. Zij zou promoveren
op micropartikels, heel kleine bolletjes van celwanden, die in het bloed
circuleren en misschien een rol spelen
bij zwangerschapsvergiftiging. Nadat ik
gevraagd was een voorplaat te maken,
was ik met Mieke en Eva in Australië
bij een meertje. Toen ik het heel fijne
spierwitte zand zag, heb ik gevraagd of
Mieke dat door haar hand wilde laten
lopen als in een zandloper. De rest was
een beetje photoshoppen.
Voor Babette trok ik de ooievaar uit de kast (toen nog geleend van
iemand uit het AMC, maar die van de website www.etenvoorjekind.nl
zijn van mijzelf). Het nest werd op de voorplaat samengesteld uit de
microscopische beelden van de vaatjes uit de prille moederkoek.
Caroline Bax wilde graag haar boot, waarmee ze een jaar op
wereldreis was geweest, op de voorplaat. Niemand anders dan zijzelf
zal zien dat linksboven de leverrand is afgebeeld met verklevingen,
die het gevolg zijn van een Chlamydia-infectie.
Toen Karlijn promoveerde was ze al lang bevallen, maar toen ze mij
vroeg of ik de voorplaat van haar proefschrift wilde maken was ze nog
volop zwanger. Voor alle zekerheid maakte ik een paar foto’s. Op de
achterkant heb ik haar contouren met haar gezicht gebruikt, maar op
de voorkant ben ik vooral doorgegaan op de spiraal-arteriën, die zo’n
belangrijke rol spelen bij de hoge bloeddruk in de zwangerschap.
Ik vind het mijn mooiste ontwerp, zowel vor als achter. Bedankt
Karlijn. (Je ziet rechtsonder ook nog het logo van de vrouwenkliniek,
dat ik lang tevoren een keer had ontworpen)
Om nu te zeggen, dat de ontwerpen voor de twee eerste boeken uit wat
een lange serie had moeten worden, hoogstandjes zijn. Nou nee, maar
voor de compleetheid zitten ze erbij. De foto van Kloosterman is
overigens gemaakt door Paul Huf en die is natuurlijk wel goed.
Beduidend meer tevreden ben ik over de cover van het liber amicorum
ter bgelegenheid van het vertrek van Otto Bleker van de
vrouwenkliniek. Eigenlijk is het een
uitsnede van een van mijn eerste
schilderijen, waarbij ik gebruik maakte
van de oude technieken Zie elders)
Met veel plezier kijk ik nog
steeds naar de voorplaat van
mijn eerste zelf geschreven
boek, een science faction
thriller.
Helaas ben ik een van de
weinigen, die deze voorplaat kan
bekijken, want de verkoop (via
bol.com) laat te wensen over.
Mijn neef Martin schreef
ongevraagd een vleiende
recensie, die hieronder in kleine
lettertjes is afgedrukt.
Beste Oom Kees,
Ik heb jouw roman recent besteld, met veel plezier gelezen en wou zeggen dat ik het mooi geschreven vond.
De tempo was rap, met veel actie en vergelijkbaar met Leon de Winter of het betere werk van John Grisham.
De bergscènes deden mij denken aan Nooit meer slapen en als een amateur vogelaar met een groeiende 'life
list' vond ik de eerste scènes in Lesbos ook interessant en herkenbaar. (Ben jij daar zelf ook geweest om te
vogelen?)
Omdat ik jou goed ken zag ik natuurlijk ook veel Kees voorkomen in het boek, en niet alleen de meerdere
scènes met verloskunde of obstetrie thema’s, maar ook de trucjes met de nieuwste gadgets en de allusies
naar Amsterdam en Muiderberg. De wetenschap kwam ook mooi naar voren met ideeën van Frans de Waal,
Dick Swaab en natuurlijk de Nobelprijs zelf.
Ik vind zelf dat Nederlanders altijd maar over een onderwerp schrijven - het beleven van een bekend genot -
en dat kwam hier ook vaak naar voren. Call me old fashioned, maar jij bent immers van de ‘flower power’
generatie!
De literaire techniek om gezamenlijk herinneringen te beleven vond ik origineel en mooi gedaan. Kortom, ik
heb er van genoten.
Ik hoop dat je er meer schrijft!
In 2017 promoveerden Elvira den Breejen en Frieda Koopman
voorplaten van proefschriften en boeken vervolg
contact: info@kees4arts.nl
digital thesis and book covers